นักข่าวภาคใต้ ฉุนหนัก “นายกฯ ลงพื้นที่เบตง” มั่วยังกะข้าวยำ ถาม “แนวคิดที่ไม่พัฒนาชายแดนภาคใต้คือใคร ?

 

นักข่าวเนชั่นภาคใต้ ฉุนหนัก กรณี “นายกฯ ลงพื้นที่เบตง” มั่วยังกะข้าวยำ ถาม “แนวคิดที่ไม่พัฒนาในชายแดนภาคใต้คือใคร ???

ขอสักที..แนวคิดที่ไม่พัฒนาในชายแดนภาคใต้คือใคร??
กรณีนายกรัฐมนตรีเปิดเที่ยวบินปฐมฤกษ์ดอนเมือง-เบตง แต่ไม่ให้สื่อเข้าพื้นที่อ้างว่าไม่มีรายชื่อ..บ้าหรือเปล่า?? เป็นไปไม่ได้ โดยเฉพาะสื่อที่ตามภารกิจนายกฯและทีมรายงานสด ย่อมรู้ว่ามีขั้นตอนปฎิบัติอย่างไร?? การส่งรายชื่อ-สกุล สังกัด เบอร์โทร บัตรประชาชนและรูปถ่ายให้หน่วยงานที่เรียกว่าคุมสื่อ ทั้งจังหวัด

แต่ปรากฎว่าคุณส่งรายชื่อหรือไม่???ส่งให้ใคร??? ส่งแต่รายชื่อไม่ครบหรือสมองคิดไม่ได้หรืออะไร???ถึงได้มีเพียงช่างภาพ13คนมีสิทธิเข้าพื้นที่ ส่วนผู้สื่อข่าวที่ต้องรายงานสดห้ามเข้าเฮ้ยยย!!!คิดอะไรอยู่!!

ย้ำ!!พื้นที่ห้ามเข้าไม่ใช่รันเวย์หรือสนามบินแต่ไม่ให้เข้าตั้งแต่ทางเข้า(ตามภาพ)

ต้องเคลียร์!!! ผู้สื่อข่าวระดมถามเพื่อแก้ปัญหาโทรตั้งแต่หัวหน้าฝ่ายความมั่นคง “ทหาร”กองทัพภาค4 /ตำรวจ/ฝ่ายปกครองใหญ่สุดในอำเภอไล่ลงล่างไม่สามารถจัดการใดๆได้ การท่าอากาศฯหนักสุดขอเอ่ยนามในฐานะเจ้าของพื้นที่ไม่ได้ความสักอย่าง..ทำได้แค่โยนกันไปมาพ่นแต่น้ำลายบราบรา!!บราาาไม่รู้เรื่อง สิ้นศรัทธามาก

สุดท้ายกราบน้ำใจทีมกองงานโฆษกสำนักนายกฯที่รู้เรื่องที่สุด พวกคุณทำบ้าอะไร???ทำไมกันนักข่าวแต่ละช่องที่กันล้วนเป็นทีมภาคสนามที่รู้จักกันดีและเค้ารู้ดีว่ามีเงื่อนไขยังไง!รายชื่ออยู่ที่ใคร นั่นแหละค่ะถึงได้เข้าพื้นที่รั้วสนามบินเบตงได้ใน2 ชั่วโมงถัดมา …..และกราบความเห็นใจจากขรก.น้ำดีที่สงสารช่วยการันตีให้ผู้สื่อข่าวได้เข้าไปเหยียบอาคารสนามบินเบตง ด้วยเพราะนายกฯจะพูดบนเวทีด้านในอาคาร ส่วนการท่าฯและบางหน่วยงานดันห้ามเข้าพื้นที่…หากผู้สื่อข่าวไม่ได้เข้าอาคาร???สถานที่จัดงานจะเปิดเที่ยวบินปฐมฤกษ์และแจ้งสื่อทำไม??? และแม้จะเกิดความผิดพลาดยังไงในฐานะเป็นหน่วยงานคุมสื่อต้องมีวิจารณญานแก้ไขปัญหา

ไม่จบค่ะ!!!แม้กระทั่ง13ช่างภาพเข้าพื้นที่อาคารสนามบินได้แล้วก็เป็นปัญหาเหมือนม็อบย่อมๆๆที่งงเป็นไก่ตาแตกที่วุ่นวายไปหมด..งานนี้ไม่ใช่เพราะสื่อแต่เป็นเพราะ”คน” หรือ “ระบบ “ไม่อาจฟันธงได้ แค่ที่แน่ๆๆคนบางคนที่เป็นคนระดับหัวหน้างาน และมีผู้ใต้บังคับบัญชาไม่ใช่น้อย..ทำไมคิดไม่ได้ว่าอะไรควร??อะไรเหมาะ?? สิ่งที่สัมผัสได้คือกลัวไม่กล้า หรือให้ตรงคือ “ความขลาดเขา” ที่เป็นจุดดำมืดที่ทำให้ห่างไกลคำว่า”พัฒนา”ขอไว้อาลัยให้ความห่วยแตกครั้งนี้ ….สนามบินเบตง….

ที่มา Supitcha Nation